Świętowanie Dnia Męża i Żony nawiązuje do rocznicy zawarcia małżeństwa rodziców Świętej Tereski od Dzieciątka Jezus, tj. 13 lipca 1858 r.
Kościół kanonizował w 2015 roku Ludwika i Zelię Martin, XIX – wiecznych małżonków.
Ludwik Martin, syn oficera armii francuskiej, urodził się 22 VIII 1823 r. w Bordeaux, w kochającej się rodzinie, jako trzecie z pięciorga rodzeństwa. Dokładność, skłonność do medytacji i upodobanie porządku skłoniły go do wyboru zawodu zegarmistrza. Przyjaciele mówią, że „ prowadzi żywot świętego”: dzieli czas na pracę, modlitwę i wypoczynek.
Zelia Guerin urodziła się 23 XII 1831 roku. W przeciwieństwie do Ludwika, Zelia miała dzieciństwo „ smutne jak całun”: matka stawiała córce rygorystyczne wymagania, nie okazywała wiele czułości. Zelia podobnie jak Ludwik zapragnęła oddać swe życie Bogu i bliźnim w klasztorze. Nie została jednak przyjęta. Szybko pogodziła się z odmową i otworzyła na perspektywę małżeństwa i macierzyństwa. Modliła się o poddanie się woli Bożej. Po wyuczeniu zawodu otworzyła manufakturę koronki, zatrudniała od 9 do 20 koronkarek.
Ludwika spotkała po raz pierwszy na moście św. Leonarda. Usłyszała wtedy głos: „ To jest ten, którego dla ciebie przygotowałem”. O północy z 12 na 13 lipca 1858 roku zawarli związek małżeński. Pobrali się późno: Ludwik miał prawie 35 lat, a Zelia 27.Oboje pracowali i jednocześnie wychowywali swoje dzieci. Doznali radości i smutków zwykłej rodziny. Zelia cierpiała na raka piersi, a Ludwik z powodu miażdżycy tętnic mózgowych. To, co zdecydowało o ich świętości, to nie wydarzenia same w sobie, ale sposób, w jaki je przeżywali. Każdą czynność wykonywali z miłością dzięki wierze w bezwarunkową dobroć Boga względem nich. I każdy ból przyjmowali z poddaniem dzięki tej samej wierze. Przez taki przykład pociągali ku górze serca swych dzieci, bliskich, przyjaciół, sąsiadów, a dzisiaj całego Kościoła.
Każdy dzień rozpoczynali Eucharystią o 5.30. Ich podstawowa dewiza: „ Bogu pierwszemu służyć”.
Ludwik i Zelia w ciągu 13 lat wspólnego życia mieli 9-cioro dzieci, z których czworo wcześnie zmarło.
W 1876 roku Zelia usłyszała nieubłaganą diagnozę: choroba, która toczy jej ciało od 11 lat nieuchronnie zmierza do śmierci. Choroba postępuje, a z nią nieopisane cierpienie. Odchodzi spokojnie 28 VIII 1877 roku, mając 46 lat.
Ludwik, po rozrywającej serce śmierci żony, przeniósł się do Lisieux, aby z bratem zmarłej, jego żoną i dwoma ich córkami zapewnić środowisko rodzinne osieroconym dzieciom, by w odpowiednim czasie oddać je Bogu – córki wstępują do Karmelu. Umiera 29 lipca 1894 roku w wieku 71 lat.
LITANIA DO ŚWIĘTYCH MAŁŻONKÓW LUDWIKA I ZELII MARTIN
kanonizowanych 18 października 2015 r. w Rzymie
Kyrie, eleison. Chryste, eleison. Kyrie, eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Józefie, módl się za nami
Święta Tereso od Dzieciątka Jezus i Świętego Oblicza, módl się za nami.
Święci Ludwiku i Zelio, zjednoczeni w wierze i miłości z Bogiem, módlcie się za nami.
Święci Ludwiku i Zelio, odkrywający Boga jako dobrego Ojca,
Święci Ludwiku i Zelio, pokładający ufność w Bogu i zdający się na Jego wolę,
Święci Ludwiku i Zelio, otwarci na działanie łaski Bożej,
Święci Ludwiku i Zelio, rozpoczynający każdy dzień od Eucharystii,
Święci Ludwiku i Zelio, zanurzeni w Słowie Bożym,
Święci Ludwiku i Zelio, zatopieni w codziennej modlitwie,
Święci Ludwiku i Zelio, składający swoje życie w ofierze Bogu,
Święci Ludwiku i Zelio, sercami w niebie, a nogami na ziemi,
Święci Ludwiku i Zelio, odbicie Świętej Rodziny z Nazaretu,
Święci Ludwiku i Zelio, bezgranicznie oddani Maryi przez Różaniec,
Święci Ludwiku i Zelio, zawierzający swoje sprawy św. Józefowi,
Święci Ludwiku i Zelio, przykładzie zgody i jedności małżeńskiej,
Święci Ludwiku i Zelio, czuli małżonkowie,
Święci Ludwiku i Zelio, dla których miłość małżeńska była siłą napędową wspólnych działań i życiowych wyborów,
Święci Ludwiku i Zelio, tęskniący za sobą w chwilach rozłąki,
Święci Ludwiku i Zelio, wzorze małżeństwa i rodziny,
Święci Ludwiku i Zelio, odblasku Bożego ojcostwa i macierzyństwa,
Święci Ludwiku i Zelio, apostołowie życia rodzinnego,
Święci Ludwiku i Zelio, miłośnicy życia i płodności małżeńskiej,
Święci Ludwiku i Zelio, czuli i zatroskani rodzice,
Święci Ludwiku i Zelio, dbający o wykształcenie i rozwój duchowy swych dzieci,
Święci Ludwiku i Zelio, oddający Bogu dzieci na wyłączną służbę,
Święci Ludwiku i Zelio, płaczący po śmierci dzieci,
Święci Ludwiku i Zelio, doświadczający choroby i osamotnienia,
Święci Ludwiku i Zelio, oczyszczeni cierpieniem i upokorzeniem,
Święci Ludwiku i Zelio, wierni Ojcu w przeciwnościach losu,
Święci Ludwiku i Zelio, odnajdujący siłę do przezwyciężania trudności w miłosierdziu Boga,
Święci Ludwiku i Zelio, rozumiejący powołanie chrześcijańskie jako troskę o drugiego człowieka,
Święci Ludwiku i Zelio, wrażliwi na potrzeby sąsiadów, przyjaciół i nieznajomych,
Święci Ludwiku i Zelio, miłosierni samarytanie słabych, bezdomnych i ubogich,
Święci Ludwiku i Zelio, patronowie dzieł apostolskich, podejmowanych w Kościele przez małżeństwa i rodziny,
Święci Ludwiku i Zelio, gorliwy zegarmistrzu i rzetelna koronczarko,
Święci Ludwiku i Zelio, szanujący i troszczący się o swoich podwładnych,
Święci Ludwiku i Zelio, ukochani rodzice św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Świętego Oblicza,
Święci Ludwiku i Zelio, patronowie Karmelu i całej rodziny karmelitańskiej,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
K. Módlcie się za nami, święci małżonkowie Ludwiku i Zelio Martin.
W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się. Boże Ojcze, który przez święte życie małżeństwa Ludwika i Zelii Martin objawiłeś tajemnicę Twojego Boskiego ojcostwa i macierzyństwa, prosimy, abyś dzięki ich wstawiennictwu strzegł, chronił i umacniał w miłości i wierności małżeństwa i rodziny na całym świecie, i czynił je odblaskiem tej nieskończonej miłości i jedności, jaka istnieje w Trójcy Świętej. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego. Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Za zgodą Kurii Metropolitalnej w Częstochowie, nr 1/6.7/2016, z dnia 4 stycznia 2016